Σκοπός του βιβλίου Οι Επαναστάσεις στον Εικοστό Αιώνα – Ρωσία, Κίνα, Βιετνάμ, Κούβα είναι η διαχρονική μελέτη και ο απολογισμός των μεγάλων κοσμογονικών γεγονότων του προηγούμενου αιώνα που αφορούν τις κοινωνικές επαναστάσεις των καταπιεζόμενων λαών στη Ρωσία, στην Κίνα, στο Βιετνάμ και στην Κούβα, όπως και της ιστορικής παρακαταθήκης του Λένιν. Η Ρωσική Επανάσταση, που ακολούθησε τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήρθε να υλοποιήσει τη μαρξιστική κριτική σκέψη εναντίον του καπιταλισμού που ευθυνόταν για την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός των καπιταλιστικών δυνάμεων οδήγησε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κεντρική στρατηγική της σκέψης του Βλαδίμηρου Λένιν ήταν η παγκόσμια ανατροπή του καπιταλισμού με την επανάσταση του προλεταριάτου και η αντικατάστασή του μέσα από συνεχείς λαϊκές επαναστάσεις που θα οδηγούσαν στον σοσιαλισμό. Ο κομμουνισμός της μαρξιστικής σκέψης θα ερχόταν ως απόρροια του επαναστατικού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού των καπιταλιστικών κοινωνιών. Η εξάπλωση της σκέψης του Λένιν και των ιδεών της Ρωσικής Επανάστασης βρήκαν γόνιμο έδαφος στον κόσμο που βρισκόταν σε αποικιοκρατικά καθεστώτα, όπως στην Κίνα και την Ινδοκίνα, και σε καταπιεστικά καθεστώτα, όπως της προεπαναστατικής Κούβας, όπου νεοαποικιακά συμφέροντα στήριζαν το ανελεύθερο καθεστώς. Έτσι, η Κινεζική Κομμουνιστική Επανάσταση που διάρκεσε από το 1927 έως το 1949, υπό την ηγεσία του Μάο Τσε Τουνγκ, είναι γνήσιο τέκνο της Ρωσικής Επανάστασης. Για τον ηγέτη της επανάστασης του Βιετνάμ, Χο Τσι Μινχ, όπως και για την επαναστατική ηγεσία της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο και Τσε Γκεβάρα, η λενινιστική σκέψη αποτέλεσε κρίσιμο οδηγό ιδεολογικού προσανατολισμού και πολιτικής δράσης. Η σκέψη του Λένιν άφησε στην παγκόσμια πολιτική σκέψη μια διαχρονική κληρονομιά, όπως εκείνη του Αριστοτέλη, του Θωμά του Ακινάτου, του Νικολό Μακιαβέλλι, του Ζαν Ζακ Ρουσώ, του Τόμας Τζέφερσον και των Καρλ Μαρξ και Φρειδερίκου Ένγκελς.
