Η προπαγάνδα σαν μέσο αποτελεί προέκταση του εαυτού μας. Και ακριβώς επειδή είναι μέσο, δεν πρέπει να περιμένουμε από αυτήν ηθική ή ανηθικότητα αλλά από τους ανθρώπους. Υπό το φως της αποποινικοποίησης και της σημερινής πληροφορικής λατρείας, επιβάλλεται να χρησιμοποιούμε στον παγκόσμιο στίβο την, υπό διάφορες ονομασίες, προπαγάνδα χωρίς γραφειοκρατικές αναστολές. Προς τούτο, προέχει να δούμε την εξωτερική εκπροσώπηση μετουσιωμένη σε ένα τεράστιο προπαγανδιστικό μηχανισμό παγκόσμιας παρουσίας, διάχυσης σφρίγους και δημιουργίας παγκόσμιας ελληνικής μάρκας.