Από την Τρίπολη στο Σικάγο, τη Νόμε της Αλάσκας, το Σαντιάγο και πίσω (1908-1954)
Οι μαρτυρίες των επωνύμων, συνήθως, προσφέρουν νέα στοιχεία σε γνωστές ιστορίες. Για τους ανώνυμους, η δημοσίευση είναι ένα δεύτερο πέρασμα από τον κόσμο των ζωντανών. Γιατί όμως πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτοί που δεν αξιώθηκαν τα φώτα της δημοσιότητας; Ίσως γιατί μοιάζουν με τους περισσότερους από εμάς που δεν γνώρισαν την εφήμερη αθανασία της αναγνώρισης. Άλλωστε, ο χρόνος που οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι ανάλωσαν σε έργα με σημασία για τα κοινά είναι συνήθως αντιστρόφως ανάλογος με τον χρόνο που επένδυσαν στις ανθρώπινες σχέσεις.